Burgerinitiatief
burgerinitiatief verloop links opmerkelijk enquete
Waarom?
De communicatie verloopt niet goed, is gebleken. Ondanks aandringen om openheid, helderheid over de invulling van de Landjes, is het slechts met veel moeite gelukt iets meer informatie erover te krijgen. (Vanaf 2008)Brieven aan de wethouder, vragen aan ambtenaar leverden weinig op. Plannen lijken er niet te zijn. Er lijkt niemand verantwoordelijk te zijn, niemand die van plannen op de hoogte is. Het is volstrekt onduidelijk wát er wáaárom en wanneer gebeurt.
Op 17 juni 2010 is er een feestelijke afsluiting geweest van dit project de landjes en havenkanaal. Zelfs dan kan niemand iets zeggen over de invulling ervan. Mensen morren. Men moppert, maar wil geen gedoe en houdt de mond verder dicht. Het wordt toch mooi.... De medewerking en betrokkenheid van burgers met hun eigen naaste leefomgeving wordt minder en minder en verdwijnt zo. Politiek kan roepen wat ze wil, maar als de uitvoering niet hierop ingesteld is, dan lukt het niet.
Dat was voor mij de reden om een voorstel in te dienen voor het burgerinitiatief PROTOCOL BURGERBETROKKENHEID. Niet alleen bij de Landjes, maar ook eerder en in andere wijken, zoals in Peelo en Assen Oost, zouden de burgers van Assen beter geïnformeerd moeten worden over veranderingen in hun woonomgeving.
Op de raadsvergadering van 2 juli 2009 wordt mijn burgerinitiatief besproken en aangenomen.
burgerinitiatief 2009 is alsvolgt ingediend:
Het laten vaststellen van een protocol door het college van burgemeester en wethouders dat de burgerbetrokkenheid met betrekking tot de grijze en groene leefomgeving garandeert. Dit protocol bevat ten minste de zorg voor een optimale informatievoorziening aan belanghebbenden en geeft de burger het gevoel grip te hebben op zijn eigen groene en grijze leefomgeving.
De aanleiding hiertoe is de onrust die is ontstaan na de grootse renovatie van het gebied de Landjes in Marsdijk. Voor omwonenden/gebruikers kwam het onverwacht dat er met groot materieel in de landjes allerlei activiteiten plaats vonden. Na veelvuldige vragen heeft een ambtenaar het één en ander uitgelegd aan een kleine delegatie omwonenden. Toezeggingen werden niet nagekomen. Twee maanden na dit contact blijkt er een plan te zijn, op basis van een bijeenkomst in de wijk. Een andere ambtenaar gaat er nu over. De bijeenkomst was bij velen niet bekend, een klein stukje in berichten van de Brink, was velen ontgaan. Er zijn veel mailtjes, telefoontjes, bezoekjes aan de Werf gebracht, maar men krijgt geen gehoor. Men zegt toe terug te bellen, of te mailen, maar dat gebeurt niet.
Veel mensen mopperen, maar zeggen geen actie te ondernemen, want het maakt toch niet uit. “Ze”,(= de gemeente) doet toch hun zin, het is zinloos. Het blijft verder bij gemopper en een gevoel dat het er niet toe wat je zegt of doet, als burger. We merken dat men het opgeeft en tegelijkertijd ook geen zin meer heeft zich als goed burger te gedragen. Waar voorheen zwerfvuil werd meegenomen af en toe, of men zaken doorgaf aan de gemeentelijke dienst, nu is dat erg tanende.
Het doel is de burger het gevoel te geven, grip te hebben op zijn eigen groene en grijze leefomgeving. Het vertrouwen herstellen in de samenwerking tussen burgers en de gemeente zeker vóór en ín de eigen buurt. Hierdoor wordt de betrokkenheid van de burgers bij hun leefomgeving vergroot.
Er is een protocol nodig, dat de burgerbetrokkenheid met betrekking tot de grijze en groene leefomgeving garandeert. In dit protocol worden korte en duidelijke afspraken opgenomen, als ook dat het college aanspreekbaar is wanneer deze niet worden nagekomen. Het is aan te bevelen dit protocol in samenwerking met het college en de ambtelijke organisatie op te stellen. Het zijn dan gezamenlijke afspraken, waaraan men elkaar kan houden.
Dit protocol bevat ten minste optimale informatievoorziening aan belanghebbenden en geeft de burger het gevoel grip te hebben op zijn eigen groene en grijze leefomgeving.