Voordat het burgerinitiatief ingediend werd, is er al veel geprobeerd. Via de schouw, via het bewonersoverleg en de gewone wijkambtenaar. Het resulteerde in te weinig informatie.
De schouw, is een instrument wat mensen uitnodigt om over hun eigen naaste leefomgeving na te denken en met suggesties en op of aanmerkingen te komen. Er zijn een heel aantal schouwen geweest waar ik, en met mij anderen, geweest zijn. Tijdens zo’n bijeenkomst werd er geluisterd door het bewonersoverleg en de ambtenaren. Jaar na jaar kwamen veelal de zelfde punten naar voren. Wij kregen niet het idee dat er daadwerkelijk iets mee gedaan werd. Ook de opmerkingen tav de landjes aarden niet. Dit werkt buitengewoon demotiverend, het heeft toch geen zin daar heen te gaan. Dit blijkt in de praktijk niet zo optimaal te werken, als dat men bedacht had. Bij de gemeente is echter door zo’n schouw wel bekend welke mensen zich actief voor hun buurtje willen in zetten.
Er zijn gaten tussen woord en daad in de gemeente. Tussen politiek en uitvoering.
Het verbaast, dat de renovatie in de landjes zo maar een feit werd. Hoe kan het dat de mensen die interesse hebben, aanwonenden en gebruikers, hier niets van weten?
Hoe kan het dat de ene ambtenaar in februari(2009) een verhaal heeft over dit gebied, en ander totaal iets anders, 2 maanden later? Hoe kan er opeens een plan zijn, wat is de status van het plan?
Hoe kan men op de hoogte komen van dit plan? Is er een verslag van vergadering over dit plan? uiteindelijk 2010 zien we het "plan".